Ο ψυχαναγκασμος της διαιτας…addicted to diet
O όρος δίαιτα για τους περισσότερους ανθρώπους είναι συνυφασμένος με την στέρηση, την αγωνιώδη και επίμονη προσπάθεια να επιτύχουν μια κατάσταση εγκράτειας μπροστά σε διατροφικούς πειρασμούς ή σε μια δεύτερη μερίδα φαγητό. Είναι πολύ περήφανοι όταν το καταφέρνουν, αλλά είναι πραγματικά δυστυχισμένοι όταν τελικά υποκύπτουν σε κάποιο πειρασμό.
¨Όλα αυτά όχι άδικα, αφού πολλοί έχουν εμπιστευτεί πολλές φορές την δίαιτα κάποιου ο οποίος δεν είναι ειδικός ασφαλώς. Μπορεί να είναι κάποιος φίλος, γείτονας κ.α. Εμπιστεύτηκαν Κάποιο σχήμα δίαιτας το οποίο τους εξάντλησε και τους έφερε στα όριά τους. Προκειμένου όμως να χάσουν κιλά, πολύ μικρή σημασία έχουν όλα αυτά. Ωστόσο όμως, είδαν ξανά τον δείκτη της ζυγαριάς να ανεβαίνει και όχι μόνο να ξαναπαίρνουν τα κιλά που είχαν χαθεί, αλλά περισσότερα.
Μήπως όλα αυτά συμβαίνουν ψυχαναγκαστικά; Δανειζόμενη τον όρο από τους ψυχολόγους, εννοώ μια κατάσταση η οποία επαναλαμβάνεται χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος.
Σύμφωνα με τον ορισμό του όρου πρόκειται για επίμονα επαναλαμβανόμενες πράξεις ή συμπεριφορές στις οποίες προβαίνει ακούσια ένα άτομο παρά τη δυσφορία που του επιφέρουν, επειδή με αυτόν τον τρόπο εκτονώνεται από το άγχος που του προκαλούν επίμονες σκέψεις.
Επειδή έφτασε το καλοκαιράκι και οι ‘μαγικές λύσεις’ υπάρχουν παντού, (χάπια, καφέδες, κρέμες, ραβδάκια) το άτομο βιώνει υποσυνείδητα μια εσωτερική πίεση για να χάσει κ αυτό βάρος. Εάν ζούσε σε ένα περιβάλλον όπου τα πρότυπα και οι πιέσεις για αδύνατο σώμα δεν είχαν καμία θέση, το πιο πιθανό είναι να μην σκεφτόταν ότι λόγω καλοκαιριού θα πρέπει να κάνει δίαιτα.
¨Άλλος ένας λόγος είναι ότι ή δίαιτα αποτελεί εθισμό. Ξεκινάς να χάσεις κάποια παραπανίσια κιλά, όμως δεν σταματάς εκεί. Άντε να χάσει ς άλλα 3 και μετά είμαι μια χαρά. Χάνονται αυτά τα 3 κιλά, ‘όμως εσύ ακόμη δεν νιώθεις καλά και συνεχίζεις για άλλα 2 κιλά κοκ. Φυσικά οι άνθρωποι αυτοί μετράνε την αυτό-αξία τους ανάλογα το νούμερο της ζυγαριάς.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αν δεν αλλάξει η στάση μας, τα συναισθήματά μας, η συμπεριφορά μας απέναντι στο φαγητό, δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να σταθεροποιηθεί το βάρος μας σε ένα νούμερο το οποίο να μας ικανοποιεί και να είμαστε ευχαριστημένοι και αυτάρκεις.
Εάν δεν υιοθετήσουμε νέες συμπεριφορές διατροφής και άσκησης, εάν δεν διερευνηθούν τα μοτίβα που μας σαμποτάρουν, εάν δεν απευθυνθούμε και εμπιστευτούμε κάποιον πτυχιούχο διατροφολόγο και όχι οποιονδήποτε, ΠΑΝΤΑ θα βρισκόμαστε υπό το καθεστώς μιας νέας πολλά υποσχόμενης δίαιτας… μέχρι την επόμενη και την επόμενη και την επόμενη. Μονίμως δηλαδή …σε δίαιτα.
Στην Αμερική, σήμερα, μόνο τα προγράμματα αδυνατίσματος συνθέτουν μια βιομηχανία 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Μήπως όμως η Αμερική είναι και η χώρα των παχύσαρκων; Σκεφτείτε το λίγο…
Πηγή: www.diatrofi.gr
